De bedden hebben hun werk goed gedaan als we rond half zeven wakker worden. De benen zijn weer nagenoeg vol opgeladen en kijken uit naar het all inclusive ontbijtbuffet concept van deze accommodatie. In de uiterst sfeervolle eetzaal vinden we de aan ons toegewezen tafel en we togen richting het buffet.
Kwark en yoghurt zijn een must en we vinden deze in vooraf geportioneerde glazen schaaltjes. We zijn de eerste lijkt het en nemen ieder de helft van de aanwezige bakjes tot ons. Fietsen maakt hongerig en we vullen dit aan met fruit, cruesli, broodjes en ei. We kiezen voor thee en Co neemt tegen beter weten in een bakje troosteloze troost.
De badkamerverwarming heeft goed dienst gedaan en de kleding van gister is na het wasritueel alweer droog. De routine van het inpakken wordt dagelijks verder geoptimaliseerd waardoor de tassen elke keer weer compacter worden gevuld zonder iets achter te laten.
We vinden onze fietsen terug in de oude paardenstal en klikken niet lang daarna in de pedalen voor de start van fietsdag vier. Co heeft een route gepland naar Wolfbüddel van 130 kilometer met wederom de nodige hoogtemeters. We beginnen zelfs met nog wat klimmen voor we eindelijk de beloond worden met een lange afdaling.
De ochtend is nog bewolkt en fris en de wind zal de hele dag vanuit het oosten komen maar dat mag de pret niet drukken. We fietsen richting Hammeln met fatsoenlijke koffie als eerste doel. De uitbater van het cafe waar we neerstrijken serveert naast de fatsoenlijke koffie ook door zijn vrouw gebakken verse taarten waar we onze reserves mee aanvullen.
Wanneer we na een cultureel rondje door het centrum van Hammeln onze weg vervolgen begint de zon zich meer en meer te laten zien en al snel maakt een laag kleding plaats voor zonnebrand.
In de dorpjes die we passeren krijgen we de indruk dat montah ruhetag is in deze regio en veel middenstand de deuren gesloten houdt. Voor de hangry deadline van een van ons beide verloopt weten we een lunchroom te vinden die wel open is.
We nemen de tijd voor de lunch en vullen de bidons voor we weer inklikken. Het beste om niet te doen na een iets te vettig bruin broodje met ei is om een flink stuk te klimmen dus dat deden we. Met de gitaren van de Stones uit Co zijn speaker bereikte we echt de top van een prachtig gravelpad in het woud.
De afdaling was bijna nog mooier en een stuk prettiger voor de maag. Op dat moment besef ik ook dat we deze middag op de helft van de geplande fietsdagen en dan zien we ook voor het eerst Berlijn op de borden. We gaan de goede kant op.
Ondertussen is het gewoon heel gaaf om zo door het landschap te fietsen en dat telkens langzaam te zien veranderen. Het broodje van de lunch begint zich inmiddels te manifesteren als het grootste fysieke ongemak tot nu toe maar de eindbestemming komt in zicht. Nog een klimcadeau van Co de routemeister maar ditmaal met een prachtige afdaling richting het hotel.
Bij het inchecken bestellen we twee cola die we buiten in de zon opdrinken voor we de fietsen binnen stallen en van de bagage voldoen. Het probleem van de lunch wordt opgelost en vinden de beste Italiaan van de stad voor de broodnodige borden pasta. Na vier dagen en 535 kilometer overtreft deze reis tot nu toe onze verwachtingen en kijken we uit naar de volgende drie dagen.
Het weetje van Co voor vandaag: nitraat helpt bij het maximaliseren van je zuurstofopname. Rucola is rijk aan nitraat, voor het maximale effect moet je twee vrachtwagenladingen rucola eten. We hebben ons best gedaan.
Wees de eerste om te reageren