De camping was rustig en ondanks het mindere comfort van het stukkende matje slaap ik goed. Rond acht uur aan het ontbijt en uiteindelijk fiets ik rond half tien de camping af. De afstanden van de laatste drie dagen voel ik wel in de benen en het weer is matig.
Onder de grijze lucht fiets ik richting Stockholm, helaas is de weg naar Stockholm eentje die vooral door grauwe buitenwijken en industrie loopt. Het gemoed is daardoor matig en samen met eigenlijk te weinig eten wordt het er niet beter op. Dit maakt wel dat ik blij ben dat ik maar 50 kilometer hoef te fietsen vandaag.
Een stuk taart, croissant en dubbele espresso doen, ondanks de matige kwaliteit, de stemming iets goeds. Hoe dichter ik bij het centrum kom hoe meer er aan de weg gewerkt wordt waardoor ik soms slalommend van weg naar fietspad rij. Ik stop bij een Lidl om bij te tanken en als ik verder wil rijden blijkt een stoeprand mijn band fataal te zijn geworden. De tweede lekke band van het avontuur.
In tegenstelling tot de lekke band van dag 1 is het lek hier makkelijk te vinden en de binnenband kan als verloren worden beschouwd. De hoeveelheid eten die ik net op had maakt het klusjes goed te doen.
Voor ik naar een oud collega fiets nog twee stops, bij de eerste wordt mijn matje omgeruild. De tweede stop is voor twee extra tassen en twee nieuwe binnenbanden, beide stops zijn kort en effectief en zo kom ik volgens plan om twee uur aan bij Patrik, mijn Kawasaki oud collega.
Zijn appartement is voor twee dagen mijn slaapplaats. Gelukkig staat er ook al een motor en een mountainbike, dus mijn fiets past er prima bij. De motor wordt getest en daarna zijn we uitgenodigd voor het eten bij zijn moeder in Våsteras. Waar ik anderhalve dag over heb gefietst rijden we nu in een uurtje met de auto.
Na het eten gaan we met Patrik zijn neef en zijn vriendin nog een andere motor testen. Na een uurtje vooral veel lachen en geen ongelukken, rijd ik met Patrik weer naar huis. Weer tevreden over de dag val ik in slaap.
Tot morgen.
Wees de eerste om te reageren