Na de twee intensieve fietsdagen sliep ik goed en werd gelukkig iets voor half zes wakker. Ik ben in Cappadocië, een plek met bijzondere natuurverschijnselen, Cappadocië bestaat uit enerzijds een tufsteenlandschap, ontstaan door uitbarstingen van vulkanen, en anderzijds kalksteen waarin karstverschijnselen te zien zijn. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Cappadoci%C3%AB)
Een ander natuurverschijnsel waar Cappadocië bekend om is, zijn de grote aantallen toeristen die de omgeving rond zonsopkomst vanuit een heteluchtballon bekijken. Mijn camping ligt hoog en is daarmee zeer geschikt om dit te aanschouwen.
Als het nog donker is zie ik in het dal enkele silhouetten van ballonnen ontstaan die met behulp van ventilatoren worden opgeblazen. In de verte gloort dan heel voorzichtig het eerste zonlicht achter de bergen vandaan. De lucht in de eerste ballonnen wordt dan met branders verwarmd, de ballonnen veranderen zo in immense gloeilampen die flikkerend vorm krijgen.
Hoeveel filmpjes en foto’s ik ook al heb gezien, niets haalt het bij het echie. Overal in het dal lijken wel ballonnen te worden opgelaten en die stijgen langzaam op terwijl de zon steeds meer van achter de berg straalt. Wanneer de lucht gevuld is met minstens 70 luchtballonnen komt de zon boven de berg uit.
De zon en de ballonnen bewegen zo langzaam dat het geheel zich als een magische slow motion show voltrekt. Ik aanschouw die show met slechts vier anderen waar op andere bergen grote groepen staan. Dit alles maakt het alleen maar mooier.
Het geheel duurt iets meer dan anderhalf uur. Om half acht kruip ik nog even mijn tent in en vul de rest van de dag met ontbijt, boodschappen en lezen bij het zwembad. Na het eten ga ik vroeg naar bed en staat de wekker weer om kwart over vijf.
Tot morgen
🎈🎈🎈