Na de ruim 200 kilometer in vier uur tijd was het vandaag weer tijd voor een uitdaging en dat stelde niet teleur. Rond tien uur verliet ik Tan Tan en was ik zeer tevreden over mijn keuze om dit stuk weer gewoon te fietsen. De omgeving was anders dan wat ik tot nu toe had gezien en de wind was mij nog gunstig gezind en vrij vlot had ik 25 kilometer afgelegd.
Op verschillende weerapps had ik naar de vooruitzichten gekeken en met name de app Windy gaf een goed beeld van wat mij te wachten stond. Het hele gebied waar ik tot nu toe was geweest daar waait het continu en niet minder dan windkracht 3. Het deel vandaag kleurde zelfs mooi oranje en dat is 4, 5 en een uitschieter naar windkracht 6.
Maar alles wat hierna komt kleurt mooi blauw, dat betekent een goed te fietsen briesje. Dat maakt de pure ellende van vandaag net te accepteren. De wind vol in het gezicht, zandwolken die over de weg trekken en waar je in verdwijnt. Dan de wind van de zijkant en met alle tassen is het hard werken om niet de weg over te worden geblazen.
Daarbij zijn er na kilometer 45 geen winkels of tankstations meer of andere mogelijkheden om wat te eten of drinken of even te schuilen. De optie om ergens te kamperen vervalt ook en hoewel ik liften overweeg, zwoeg ik, soms vloekend, door.
Dit alles had ik van te voren kunnen uitzoeken, maar dan is de verrassing eraf en daarbij liet de planning geen alternatief toe. Daarbij is een dag als deze ook weer onvergetelijk. Na 8 uur en 45 minuten, 128 kilometer en 1800 hoogtemeters (1000 meer dan aangegeven) kom ik in Guelmim aan bij mijn hotel. Een halve liter cola, lange douche en snel wat eten en zeer voldaan en tevreden naar bed.
أراك غدا
Wees de eerste om te reageren