De vorm van de kamerinrichting stelde teleur de functie niet, met prima bedden en geconditioneerde lucht sliepen we prinsheerlijk. Eenmaal wakker zien we dat de zon al achter de heuvels vandaan komt en onze goedemorgens worden vrolijk beantwoord door onze huis ezel in de voortuin.
We arriveren als eerste bij het ontbijt maar die rust is van korte duur, de andere gasten druppelen binnen maar het blijft rustig en het ontbijt is zeer compleet. Het tekort aan msemmen de eerste dagen wordt deze laatste dagen ruimschoots gecompenseerd. Na het ontbijt installeer ik mijzelf vakkundig op een bedje aan het zwembad met de ambitie daar tot uitchecken te blijven liggen.
Marco zijn ambitie rijkt verder en ondanks de gruwelijke gevolgen van een haaienbeet aan zijn voet tijdens het surfen wandelt hij de olijfgaard rond. Mijn boek vordert gestaag en onderwijl werk ik aan mijn teint, multitasken op vakantie hoor.
Om klokslag twaalf uur meld ik aan Marco dat ik klaar ben voor vertrek en voor de laatste maal verdwijnen de tassen achterin de Renault netnietDuster. De laatste 14 kilometer rijden we met de ramen open voor de meest multidimensionale ervaring en draaien dat het parkeerterrein van de verhuur op.
Een aantal uitgesproken negatieve reviews maakte ons een beetje huiverig voor wat ons mogelijk nog te wachten stond bij het inleveren. De borg was royaal en we wilden toch garanties dat die teruggestort werd. Een paar minuten later waren we vooral erg druk met lachen met de drie verhuurmedewerkers en ontvingen direct de borg terug.
Onze bagage lieten we bij hen achter en iets verderop bij het Soo Cafe namen we plaats voor koffie, thee, omelet en ach ja, nog een msemmen. Uitkijkend over het terras en de weg kijken we ontspannen terug op ruim acht dagen in dit bijzondere land. Sinds we naar Berlijn zijn gefietst volgenden verschillende vakanties en ook deze was weer een groot succes, op naar de volgende, toch Marco?;)
