Na vijf weken Verenigde Staten en 8 dagen Jordanië en tussendoor nog een paar dagen Nederland weer terug in Barcelona. Op de verjaardag van mijn grote broertje kwamen wij terug van een geweldige week Jordanië, ouderwets met ze drieën op vakantie. Het was een groepsreis, iets wat mijn moeder de afgelopen jaren regelmatig doet. We waren met een leuk gezelschap van 17 mensen totaal waarvan drie gezinnen en twee stelletjes. Van te voren had ik me weinig voorstelling gemaakt van Jordanië, woestijn, kamelen en warm en daar hield het wel op. De ingrediënten waren ook zeker aanwezig maar ook vielen we van de ene in de andere verbazing. Een zeer indrukwekend land, met name Petra, een hele oude uit zandsteen gehouwen stad, heeft een geweldige indruk op ons gemaakt.
Eenmaal terug op Schiphol bleek de As van t kwaad niet uit het midden oosten maar uit IJsland te komen, Barcelona airport gesloten! GVD GVD, afwachten of het de volgende ochtend weer veilig was en ik gewoon me vlucht kon halen. ´s Avonds nog even wat good old friend gesproken en voor het slapen gaan mij nog even tot de ASgod gericht. Of dat er mee te maken had weet ik niet maar mijn vlucht vertrok precies op tijd.
Na weken bijna 24 uur per dag met elkaar doorgebracht te hebben is 8 dagen zonder elkaar niet makkelijk, laat ik het er op houden dat het erg fijn was om weer samen te zijn.
Na de koffers enigszins uitgepakt te hebben en de 4900 foto’s up geload te hebben vroeg naar bed want de vakantie was voorbij en maandag was weer gewoon een school dag, ja echt waar een schooldag. Om acht uur ´s morgens werd ik verwacht bij Don Quijote voor mijn eerste Spaanse les, de zes maanden Spaans op de HVA hadden helaas geen blijvende indruk achtergelaten.
Na een kort praatje was het tijd voor een intaketoets en kort gesprekje waarna ik mij om negen uur in lokaal 207 moest melden, dat dat lokaal 211 moest zijn werd mij snel duidelijk toen ik in 207 een Spaans financieel rapport op fouten moest gaan controleren.
Uiteindelijk aangekomen in mijn klasje, acht studenten totaal, kwam het niveau goed overeen met kennis van de Spaanse taal.
Erg vermakelijk is de Amerikaanse Alex die trots verteld hoe hij een fles Whisky had opgedronken en vervolgens € 2000,- had vergokt in het casino, dit alles in onmiskenbaar Amerispaans.
Na drie dagen merk ik al vooruitgang, heb zowaar een tafel voor 18 gereserveerd voor komende zaterdag om negen uur. De jongens van de Castricumse rugby club doen een weekendje Barcelona, nu maar hopen dat ik niet een tafel voor negen om zes uur op zondag heb gereserveerd.
Tot de volgende keer, hasta la proxima ves!
Wees de eerste om te reageren