Honderd en tien dagen, dat is best wel lang, maar ik ben ook best een eind gekomen. Wanneer ik op de kaart kijk zie ik dat ik hemelsbreed slechts 260 kilometer van de grens met Syrië verwijderd ben. Dat besef is er niet altijd maar het voelt zeker bijzonder want dus op de fiets.
De afgelopen dagen merkte ik dat het fietsen fysiek wat zwaarder begon te worden. Het aantal rustdagen de afgelopen weken is nog steeds beperkt en de temperatuur, de hoogte en hoogtemeters maken het niet makkelijker. Vanmorgen na het ontbijt meld ik mij bij de receptie om mijn verblijf met een nacht te verlengen.
Daarna ben ik weer in bed gaan liggen en los van een wandeling naar de supermarkt bleef ik daar tot vier uur liggen. Om vier uur ging ik op het terras liggen om nog wat van het uitzicht te genieten. Slapen, lezen en eten en nu niet languit maar een beetje opgevouwen in bad.
Tot morgen.
Wees de eerste om te reageren