De metershoge golven bleven onverminderd hard tegen de kust op breken. Hoewel mijn tent minstens 10 meter boven de waterlijn stond, sliep ik toch wat onrustig. Hoewel alle risico’s weg te rationaliseren waren, brengt het wildkamperen een extra alertheid met zich mee. De momenten dat ik wakker werd, stapte ik een paar keer naar buiten om te controleren of de zee nog was waar die was en om te genieten van de sterrenhemel.
Rond half acht vond ik het wel welletjes en stond ik op genoot van de zonsopkomst. De op de tent neergeslagen zeemist kon zo onder de ochtendzon verdampen terwijl de overige spullen pakte. Niet veel later arriveerden er twee busjes van het Canarische bureau halt en de vermoedelijke taakstraffers begroeten mij en gingen langs de waterkant afval prikken.
Langs een lastig begaanbaar maar erg mooi pad zette ik koers richting La Santa voor koffie en ontbijt. Vervolgens keek ik uit over de zee naar golfsurfers en voerde een paar gezellige telefoongesprekken met Nederland en Japan. Omdat ik zoals aangegeven geen doel heb, trap ik rustig verder en lunch in Caleta de Famara. Dan steek ik het eiland over naar de oostzijde waar ik een bed in een hostel boek. Kleding en lichaam moeten nodig douchen namelijk.
Hasta mañana
Wees de eerste om te reageren