Terwijl Marlies nog rustig ligt te slapen sta ik als een klein kind stuiteterend op het balkon met mijn camera in de aanslag. Helikopters en straaljagers vliegen laag over de stad vlak voor ons appartement, voorbereidingen voor de militaire parade morgen voor de viering van de onafhankelijkheid van Maleisië.
Wanneer ook Marlies wakker is gaan we de stad in voor het ontbijt en gaan aansluitend met de taxi richting Menara Kuala Lumpur, een 421 meter hoge zendmast met observatiedek. Na het hoogtepunt van gister bevinden we ons nu echt boven de hele stad en staan oog in oog met de antennes op de Petronas Towers. Het is wat smoggerig maar desondanks kijken we onze ogen uit over de stad en zien een gele stroom demonstranten door little India bewegen. Om die reden weigereg taxi chauffeurs ons dan ook daar af te zetten, it’s dangerous. We besluiten dan maar om het winkelcentrum naast ons appartement verder te verkennen aangezien we nog niet verder dan de Starbucks waren gekomen.
Dit is een van de 5 malls die bijna naast elkaar liggen en heeft maar liefst 10 verdiepingen met ieder een oost west en centrum vleugel en daarnaast een bowlingbaan en een indoorpretpark met achtbaan. De bovenste drie verdiepingen blijken nog leeg te staan maar de overige zeven zijn gevuld met heel veel winkels maar ook veel van hetzelfde. We lunchen Hongkongstyle en besluiten daarna omdat de achtbaan gesloten is te gaan bowlen gewoon omdat het kan.
Voor de verandering sluiten we dag af met een bord nasi en besluiten tijdig te gaan slapen zodat we morgen vroeg de onafhankelijkheid en onze laatste dag hier kunnen vieren met de Maleisiërs.
