De nacht was net als de zee, of mede door de zee, ietwat onrustig maar ook lang en zo werden we ergens na zeven uur wakker, klaar voor het ontbijtbuffet. Net als bij het diner zorgen we voor de nodige reserves en de gebruikelijke bakken kwark en yoghurt. Vervolgens steken we ons weer in t lycra en proppen we kundig de overige kleding weer in de tassen en staat we net na negen uur lokale tijd trappelend klaar op het autodek.
We staan bij de uitgang en staan snel bij de douane waar we zonder vertraging worden doorgelaten en concentreren ons dan op het links fietsen. De eerste etappe is naar het station in het centrum, die 12 kilometer leggen we in iets meer dan een half uur af zodat we nog tijd hebben voor koffie en gebak in de zon. Dan halen we onze kaartjes op en staan op tijd klaar voor de trein. De trein is ook op tijd, Marco haalde net snel genoeg nog twee broodjes voor de reis en de fietsen stonden in een speciale afgesloten ruimte.
In anderhalf uur brengt de trein ons van Newcastle naar Edinburgh en het spoor loopt grotendeels langs de kust die steeds mooier wordt. Om half een stappen we weer uit en nog voor we het station uit zijn meldt Marco dat hij honger heeft, dus eerst eten en daarna koffie toe aan zee. Ondanks een dun windje is het goed vertoeven.
De route langs de monding van de rivier de Forth is perfect om de benen warm te draaien voor we vol in de wind over de brug trappen. Vanaf daar volgen we de kustlijn verder naar het noorden tot we bij Aberdour landinwaarts worden gestuurd. Na een kort stuk asfalt worden we een onverhard pad opgestuurd en dit gaat over in een dichtbegroeid wandelpad. De distels en brandnetels kietelen onze schenen maar we genieten wel van het avontuur. Onze weg wordt daarna geblokkeerd door een hek, maar ook dat houdt ons niet tegen.
Verder over het onverharde komen we na nog een hek terecht in een kudde schapen die luid blatend ons uit de weg gaan. De route van vandaag zou de minst mooie zijn van de week dus dat belooft veel goeds want we genieten volop. Na nog drie schapenhekken komen we op een rustige landbouwweg en dalen we weer naar de kust.
We fietsen door Kirkcaldy, een verder weinig inspirerende kustplaats om vervolgens weer landinwaarts richting ons hotel in Whinnyknowe. Iets voor half zes melden we ons bij de receptie en na het inchecken mogen de fietsen in de naastgelegen feestzaal overnachten. Wij wassen de fietskleding in bad en in het restaurant eten we een twijfelachtige lasagne. Morgen verder naar het noorden.