Voor vandaag had de routegoeroe gedurende de week al een aantal opties uitgewerkt, variërend van lekker fietsen tot bijzonder uitdagend met veel kilometers, hoogtemeters en losse ondergrond. Aangezien onze benen gisteravond ook al de optie van een trein overwogen, kozen we vanmorgen zonder twijfel voor de lekker fietsen over asfalt optie.
Eerst nog een ontbijt op de kamer waarbij gelijk ook de schone was werd afgegeven. We stapten wat later dan eerdere dagen op de fiets en stopten alweer snel bij de Lidl, eindelijk wat aanvullend ontbijt zoals ik dat op reis deed. In het zonnetje is het dan meer dan aangenaam.
Dan volgen we de A82 langs Loch Eil, een weg die redelijk druk is en weinig ruimte laat voor fietsers. Ondanks dat ik wel wat gewend ben is na de dagen in de natuur niet heel aangenaam, Marco is zelfs iets meer uitgesproken in zijn mening over deze weg maar dat durf ik hier niet te herhalen. Na 26 kilometer is er gelegenheid tot koffie met scone en komen we weer tot rust.
Vanaf hier een wat rustigere route als we Glen Coe in fietsen, deze glen is populair onder toeristen en de hoofdweg is een optocht van campers en touringcars. Dat doet geen afbreuk aan de schoonheid van de natuur maar de ervaring is anders dan toen we door de afgezonderde Cairngorms fietsten.
Voor de lunch dit keer zeker geen fish and chips maar we vinden een zeer net hotel waar we eigenlijk niet gewenst zijn met onze fietskleding maar als we op een deken gaan zitten mogen we er wel lunchen. Dat doen we met koffie toe terwijl buiten de regen weer even horizontaal langs de ramen giert, als we verder gaan is de hele glen helder.
Omdat het asfalt toch een beetje gaat vervelen trakteert de routemeester nog even op een strookje gravel voor we inchecken net buiten Killin. Na de douche rijdt een auto voor die ons naar Killin brengt waar vrienden van Marco verblijven die aan het wandelen zijn. Er volgt een goede maaltijd maar vooral veel goede verhalen en gezelligheid. Nu languit en morgen de laatste rit naar Glasgow.
