Na maanden van trainen, uitrusting verzamelen, route plannen en voorpret is het tijd om te kijken of de voorbereiding voldoende is. Marco en ik gaan naar Berlijn fietsen en trekken daar 7 dagen voor uit.
De reis begint in Zaandam waar Co door Marieke is gebracht op vrijdagochtend zodat we rond acht uur vertrekken.
Zaandam Berlijn is per fiets, volgens google maps, 681 km. Dat zou 100 km per dag zijn maar om de leuke routes te zoeken houden we rekening met 120 per dag. We hebben verder niks gepland behalve de ovenachting voor de eerste dag en het hotel in Berlijn.
De eerste dag wil ik langs een neef in Gaanderen rijden vandaar het hotel voor de eerste nacht. Dit betekent dat we op de eerste dag 180 kilometer af moeten leggen.
De overheersende wind uit het westen moet ons helpen maar deze eerste dag komt de wind uit t oosten en staan er flinke onweersbuien op buienradar.
Ons optimisme en enthousiasme houden ons in het zadel en gaan de uitdaging aan. Terwijl we de bekende omgeving van Amsterdam doorkruizen en nog worden uitgezwaaid op de Schellingwoude brug bespreken we de kansen op technische en of fysieke ongemakken.
Beide hebben we s nachts van enthousiasme al een kram in de kuit gehad maar hebben vertrouwen in de reis. Wanneer ik in Bussum een apart getik hoor blijk ik met een losse bidonhouder de eerste met technisch ongemak. Eenvoudig verholpen vervolgen we de weg met de pont bij Eemdijk als volgende mijlpaal.
De pont komt net aan en bij het voldoen van de 2 euro die met tegenzin niet contant maar per pin mag worden betaald wordt het onvermijdelijk onderwerp aangehaald, het weer. Dat met al die apps enzo, kijk gewoon naar boven, donkere lucht is regen, geen geel of oranje als t regent in Limburg, onzin. Aldus de uitgesproken pontkaptein.
Met deze nieuw opgedane meteorologische kennis vervolgen wij onze route richting de Veluwe. In Putten strijken we neer op het terras van een fletcher hotel voor een stevige lunch, appeltaart en smerige koffie. Tegen het advies van de pontbaas in kijken we toch in verschillende apps om onze kansen op een droge rit te beoordelen.
De volgende kilometers over de Veluwe genieten we van de natuur en mooie gravelpadden en schieten lekker op. Wanneer we echter na 122 kilometer al geruime tijd aan het klimmen zijn zakt mijn vertrouwen in en sijpelt de kracht uit mijn benen. Ik zie Co kleiner worden en in mijn ooghoeken de man met de hamer aankomen. Op dat moment schrikt de man en loopt weer weg, Co begint de juichen, we hebben het hoogste punt bereikt. Na de laatste meter met 18 kilometer per uur over de top stoempen begint het afdalen richting Doesburg. Zonder noemenswaardige inspanning gaan we met snelheden boven de 35 tussen de bomen door.
Vlak voor Doesburg kijken we naar boven de de pontbaas had toch gelijk, donkere lucht is regen. We pakken ons gele regenjasjes en haasten ons naar t terras in Doesburg waar met thee en meer appeltaart de regen uitzitten.
De voorspellingen geven ons goede hoop om voor de volgende bui in Gaanderen aan te komen. Onze hoop wordt waarheid en even voor vijf en na 160 kilometer stappen we binnen bij mijn neef. Een goede maaltijd en prettige gesprekken volgen voor we tegen acht uur opstappen voor de laatste 20 kilometer naar t hotel.
Met een stevige wind, inmiddels gedraaid naar west trappen we door wat lichte regen vlot door en checken we om negen uur in voor een douche en een goede nachtrust. Morgen geen deadline, westenwind en geen regen, zoals Co zei, dan begint de vakantie echt.
Wees de eerste om te reageren