ここから東京への時差ぼけで、私たちは、上の眠っています。Met een jet lag van hier tot Tokyo staan we uitgeslapen op. Ralf en Chris hebben al ervaring met het authentiek Japanse ontbijt, warme koffie uit blik en een rijstdriehoek in zeewier en zo lopen we vanaf het appartement naar de metro. Gelukkig zijn de meeste borden voorzien van zowel Engels als Japans waardoor we probleemloos kaartjes kopen en de metro naar Shibuya pakken. Vanaf het station zien we de Shibuya crossing, het drukste kruispunt ter wereld. Zodra de voetgangerslichten op groen gaan steken duizenden mensen het kruispunt over. We mengen ons tussen de mensen en hoeven niet bang te zijn elkaar uit het oog te verliezen, gemiddeld steken we één tot twee koppen boven de Japanners uit.
Het ontbijt grotendeels verteerd gaan we voor de volgende culinaire ervaring, buiten een restaurant kiezen we vanaf borden met plaatjes een aantal gerechten die we op de machine afrekenen. Met een paar bonnetjes in de hand gaan we naar binnen. Het restaurant is een grote keuken met acht koks en daaromheen een bar met zitplaatsen waar grote komen noedelsoep worden leeggeslurpd. Zodra nieuwe gasten plaatsnemen roepen alle koks iets Japans waarna de gerechten bereid worden. Omdat het Pasen is nemen we allemaal een gerecht met ei.
We slenteren goed gevoed verder door Shibuya en terug bij het station zien we Frank, de verloren zoon is terecht en de boys zijn herenigd. Met Frank als gids pakken we de metro naar een andere wijk, over de Japanners uitkijkend lopen we door drukke winkelstraten met overal felgekleurde reclame en neonborden en flikkerende lampen. We lopen door naar een park en bezoeken een beroemde shrine.
Een metro verder komen we aan in Electric city, nog meer en nog fellere reclameborden en hysterische Japanse muziek die uit de winkels komt. Frank trakteert ons op een Japanse ervaring in een maidscafe, een klein wederom felgekleurd café waar we bedient worden door maids die als dieren verkleed waren. Een uur onbeperkt drinken, een veelvoorkomend business model in Tokyo waar we nog een paar keer gebruik van zullen maken. Na het maidscafe volgt de all you can drink Izakay waar we in een priveruimte sashimi, teriyaki, bier en sake verorberen. Na twee uur zijn we hier uitgedronken en is er maar één optie. Volksvermaak nr 1 in Japan, karaoke. Ook hier twee uur onbeperkt drinken in een prive ruimte. Het zingen wordt er niet beter van maar t wordt wel nog gezelliger. De metro rijdt niet meer maar de taxi brengt ons veilig thuis waar we de volgende ochtend met een kater van hier tot Amsterdam wakker worden.
