Dag 237

Alles stond klaar voor vertrek, wat nog niet geregeld was, was de taxi. Ik had verschillende taxibedrijven benaderd online of telefonisch en de meeste bediende een ander deel van het eiland of reageerde niet. Met behulp van mijn airbnb host begreep ik dat ik het lokale taxibedrijf op de dag zelf kon bellen. En dat kon ook met een fiets en dat bleek te kloppen, half acht stond de taxi klaar en een half uur later was ik ingecheckt en stond ik achter de security.

De vlucht was kort en met wederom een nooduitgang upgrade sliep ik nog even verder. Na iets minder dan een half uur vliegen naderden we Dakhla en zag ik voor het eerst de Sahara. Niet veel later stond ik op continent nummer drie van deze reis en voor de eerste keer in Afrika. Het vliegveld is zeer bescheiden en al snel stond ik met mijn hebben en houwen alweer buiten.

Even twijfelde ik of ik wel echt alles mee had, met name mijn gereedschapsetje liet zich niet makkelijk vinden. Die is vrij essentieel om de fiets weer in elkaar te zetten. Ondertussen had een toekijkende vliegveldmedewerker mijn dozen al afgevoerd en zag hij mij systematisch al mijn bagage doorzoeken. En precies de plek waar die absoluut niet kon zijn, daar vond ik mijn gereedschap.

Uiteindelijk ben ik een uur bezig geweest met zoeken, sleutelen en banden oppompen, die moeten leeg zijn voor het vliegen. Ik zwaai naar de nog steeds toekijkende medewerker en trap het vliegveld af en Dakhla in. Het is zonnig maar door het stof in de lucht is de zon niet fel en het is rustig op de weg. Een heleboel indrukken verder om te verwerken.

Het is maar vier kilometer naar mijn hotel en vanaf daar maak ik nog een paar uitstapjes voor een sim kaart, vast wat proviand en op zoek naar een nieuw gasflesje, die mochten niet mee vliegen. Ik eindig met een nieuw gasstelletje en kijk morgen wel weer verder. 

أراك غدا