De rust- en wasdag heeft mij goed gedaan en net na negen uur ging ik op pad, kort daarna bleek dat ik om precies te zijn op zandpad ging. Het mulle zand maakte fietsen onmogelijk en zo duwde ik de fiets het merendeel van de eerste kilometers door het zand. Dit alles bleek allerminst een voorbode voor de rest van de dag gelukkig.
Met een goede podcast in de oren reed ik daarna verder over mooi gravel langs de kust en later iets verder het binnenland in op strak asfalt. Voor twaalf uur zat ik in Sines op een terras voor de Intermarche aan een lunch, er zouden later nog twee lunches volgen.
Hoewel het uitzicht en de omgeving iets minder spectaculair zijn dan vorige dagen, is er geen wind en geen noemenswaardig hoogteverschil. Zulke omstandigheden kan ik mij amper heugen en maken dat ik met hoge snelheden door het landschap fiets.
De voortgang beloon ik met koffie en cola en zet daarna nog extra aan om op tijd te zijn voor de veerboot naar Setúbal. Ik denk net op tijd aan te komen maar ik blijk de dienstregeling vanaf Setúbal te hebben bekeken. Ik ben dus niet op tijd maar een kwartier te laat of juist drie kwartier te vroeg, de zon schijnt gelukkig nog.
Rond zes uur bereik ik dan de gekozen camping waar een klein restaurant nog net open is en ik kan kiezen uit pizza en pizza. Na de pizza kom ik terug bij mijn tent die inmiddels omgeven is door kamperende jeugd met versterkte muziek en ben ik opeens de boomer geworden.
Vejo você amanhã
Wees de eerste om te reageren