Windkracht 4 met wat extra windstoten maakte dat ik een iets onrustige nacht had. Alsnog voelde ik mij rond 0700 voldoende uitgeslapen om de dag aan te vangen en mijn spullen te pakken. Met alles in de tassen en ik reeds in de fietskleding mocht ik om 0800 uur aanschuiven voor het ontbijt.
Gekookt eitje, verse broodjes, pindakaas, thee en jus maken een feestelijke afsluiting van twee meer dan gezellige dagen en luiden het begin in van een nieuwe fase van mijn avontuur.
Bij het afscheid nemen realiseer ik mij dat dit voor de komende maanden de laatste bekende zijn die ik in het echt zie. Vanaf nu ga ik dan echt alleen op pad, nergens meer waar ik moet zijn. Het laatste bekende achterlatend voel ik mij nog verre van vrij. Daar komt bij dat het zondag is, algehele ruhetag in Duitsland en mijn voorbereiding is daar niet op afgestemd.
Na een paar kilometer tref ik een bäckerei die tegen alle verwachtingen open is en net voor die om elf uur sluit koop ik wat comfort in de vorm van een redelijke cappuccino, een aarbeischnit en broodjes voor onderweg. Dit doet mijn humeur al goed en met wat repen van het naastgelegen tankstation trap ik rustig verder.
Ondanks de wind in de rug ligt mijn snelheid laag, want ik moet dus helemaal niks meer, niet mijn sterke eigenschap dus dat is nog even wennen.
Bij Flensburg geniet ik van het uitzicht over de haven en besef dat Denemarken niet ver meer is. De laatste keer in Denemarken zat ik nog met mijn bolle toet in de buggy in Legoland dus actieve herinneringen ontbreken in elke vorm.
De grensovergang is niet te missen en het besef dat ik vanuit Zaandam hierheen ben gefietst geeft wel weer een enorme kick. Dan doet Denemarken alles wat het goed kan doen goed, een heerlijke hotdog, een supermarkt die open is en overal met pin betalen. Owja, en gravel:)
Na 88 kilometer kom ik aan bij een prachtige baai met een camping en kies dat vandaag de dag is dat ik mijn route niet uit fiets. Een vriendelijke ontvangst, een mooie plek met ochtendzon en Nederlande fietsburen met fietsen van mien merk die ook nog te veel eten hebben. Dus onder het genot van heerlijke tortilla wraps en leuke gesprekken sluit ik die eerste dag dat ik echt alleen ben meer dan tevreden af.
Tot morgen.
Wat een mooie start, Rik, deze eerste week! Veel succes met de trip, mensen ontmoeten doe je toch, dus dat alleen zijn zal wel meevallen. Geniet ervan!
Lekker bezig Rik!
Hoi Rik,
Ik ken jou niet, jij kent mij niet. Toch wilde ik even laten weten dat ik met plezier je blog volg en uitkijk naar hoe je je reis gaat ervaren. Een mooi verhaal heb je, over vrijheid, je hart volgen, kansen grijpen, jezelf opnieuw uitvinden.
Ikzelf zou ook graag een keer een lange (maar misschien iets kortere 🙂 ) fietsreis maken met vergelijkbare motivatie, dus dat maakt dit ook concrete inspiratie. Dank daarvoor, en goede reis!