Als de wekker mij om kwart over zes bruut wekt moet ik even goed nadenken waarom ik niet verder zou gaan slapen. Dan herinner ik mij de hitte van gisteren en begin ik aan de dag. Ontbijten, douchen en inpakken en rond zeven uur fiets ik een heerlijk koel Antalya uit.
Wanneer ik om tien uur voor een tweede ronde ontbijt bij een supermarkt stop, heb ik al vijftig kilometer gefietst. Ook heb ik dan de lange rij toerisme fabrieken achter me gelaten. Menig resort is groter dan de dorpen die ik afgelopen week in de bergen zag.
Na het tweede ontbijt is het ook gelijk helemaal klaar met de koelte en gaat de temperatuur richting en voorbij de dertig graden. Dan is het ook gedaan met de vlakke route en heb ik twee flinke klimmen in het vooruitschiet. Een langzame vrachtwagen biedt uitkomst en ik hang een paar kilometer aan.
Het uitzicht vanuit de bergen verzacht het afzien en voldoende drinkstops maken dat ik net na de middag weer afdaal. Hoewel ik onderweg over verschillende mogelijkheden heb nagedacht om zonder te fietsen naar Oludeniz te komen zie ik het wel weer zitten. Ik verleng mijn route voor vandaag zodat ik morgen vroeg kan klimmen.
Het laatste deel van de route is een prachtige weg langs de kust met overal uitzicht op de zee. Soms is er ook schaduw en vaak een verkoelend bries.
Tot morgen
Wees de eerste om te reageren