Zo goed als de rustdagen bevallen, zo goed bevalt het ook als ik weer op de fiets zit, ook na 10.000 kilometer blijft het een goed gevoel als ik ‘s morgen weer op stap. En het uitzicht langs de kust is veelal wonderschoon.
Zo fiets ik verzonken in gedachte richting de Lidl als er opeens een forse hond druk blaffend mij van achteren benadert en allerminst speels meerent. Toch enigszins geschrokken probeer ik met veel geschreeuw de hond weg te jagen, wat weinig succesvol is. Pas als van nog verder terug de eigenaar begint te roepen druipt het beest af.
Een mede fietster had weer van iemand anders het advies gekregen de honden positief te benaderen. Dus denk aan brave hond, goed zo en dergelijke taal en dan op een kalme positieve toon. Dit pas ik later toe bij twee honden achter een hek en de eerste resultaten zijn positief.
Minder positief is de realisatie dat het zondag is als gevolg van het zien van een dichte Lidl. Daar gaat het voedselplan voor vandaag. Uiteindelijk teer ik op tankstations en een veel te vette pasta met hompen vlees. Dit weerhoudt mij er niet van om 135 kilometer en 1200 meter omhoog te fietsen naar de enige camping die nog op is.
De camping is wat treurig, helemaal na de twee vorige die zeer goed waren bevallen. Maar voor zes euro kan je ook weinig verwachten, het uitzicht bij de ingang maakt een hoop goed.
Tot morgen
Wees de eerste om te reageren