Dag 142

Met het geluid van de brekende golven ging ik slapen en werd ik ook weer wakker, dit hotel was een prima investering in een goede nachtrust. Op het balkon ontbijt ik en bereid mij voor op de rit vandaag over de Llogara pas. De hoteleigenaar geeft aan dat die pas al zwaar is voor zijn auto en mij enigszins voor gek verklaard om dat met de fiets te willen doen.

De vroege stop gister maakt dat ik eerst nog een kleinere klim tot 350 meter mag bedwingen voor ik naar de 1043 meter hogere Llogara ga. Het uitzicht is de hele weg geweldig met de prachtig blauwe zee en de indrukwekkende bergen.

Het navigeren met de telefoon is niet ideaal maar zorgt ook voor minder afleiding omdat ik er minder vaak op kijk dan de normale navigatie. Om de batterij te sparen luister ik geen muziek en geniet zo nog meer van de omgeving. Iets met nadelen die voordelen hebben. 

Daar boven ging ik dus heen

De Llogara pas is hoog en lang en ik heb voordeel dat ik richting het noorden ga, deze route is iets minder steil dan de andere zijde waar ik van ga afdalen. Prachtige uitzichten, veel aanmoediging van tegemoetkomend verkeer en koude cola op de top. Zwaar maar zeer veel voldoening.

Cola 378 van de reis

De afdaling is genieten en gaat hard, geen navigatie maar hard genoeg. Ook veel wind en die komt ook uit het zuiden en zo laat ik mij naar mijn bestemming waaien. De plaats Vlorë heeft een toeristische boulevard met veel hotels en restaurants maar ter compensatie van het hotel van gisteren verblijf ik buiten het centrum. Ruim buiten het centrum waar straten onverhard zijn en er weinig toeristisch is.

De boulevard

Een warm onthaal van de gastheer die naast thank you geen Engels spreekt. Na een douche vraag ik waar ik boodschappen kan doen en de eigenaar loopt helemaal mee. We grappen wat met gebaren en een woord Engels en Italiaans en ik geniet van de ervaring. 

Tot morgen

Geschreven door:

Wees de eerste om te reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *