Vroeg naar bed na een rustige dag dus ik dacht ook vroeg wakker te worden. Gebruikelijk is tussen zes en zeven maar vandaag was het acht uur en dus negen uur voor ik vertrok uit Vlorë. Samen met een gunstige wind en een uitgerust lichaam heb ik vertrouwen in de route van 160 kilometer naar Tirana.
Het asfalt is deels nieuw maar de omgeving verder weinig inspirerend, dit maakt het wel makkelijker om door te trappen en minder rond te kijken. Tegelijkertijd dwalen gedachten dan eerder naar wat doe ik hier en waarom.
Pas als ik in de buurt van Durrës een stuk over de rustige boulevard trap, heb ik het echt weer naar mijn zin. Ook realiseer ik mij dat het vooruitzicht om over drie weken weer vrienden te zien mij ook wat onrustig en ongeduldig maakt.
De weg naar Tirana is verder weinig aantrekkelijk maar ik vind het wel weer leuk om op deze manier een nieuwe stad te bereiken. Athene heb ik weinig van gezien dus Ankara was de laatste hoofdstad die ik heb bezocht. Mijn accommodatie is prima en in het centrum en ik trakteer mezelf op een dubbele burger en crème brulee toe.
Tot morgen
Tirana niet echt fantastisch. Wel op het grote plein een moskee met erg mooie schilderingen.
En een gezellige straat met restaurantjes
Maar ja waarschijnlijk trap je weee snel door.