Weersvoorspellingen blijven een raadsel hier, vanmorgen kwam het toch met bakken uit de hemel. Die onvoorspelbaarheid en de regen doen mijn stemming weinig goed. Op zo’n moment zie ik enkel doemscenario’s voor de komende maanden met regen en kou en donkere wolken. Omdat ik dit ook weet van mijzelf maak ik mij er geen zorgen om maar chagrijnig word ik wel.
Bij het afrekenen is het droog, ik krijg een glas vers granaatappelsap en de stemming is al beter. De twee buien die nog vallen doen dat als ik in een supermarkt sta en zo fiets ik droog een berg op en Montenegro uit. De paspoortcontroles duren gelukkig kort, wat mijn voordringen rechtvaardigt, voor mij in ieder geval.
Op dag 80 was ik ook al een nachtje in Kroatië, de landenteller blijft dus op 21 staan maar deze keer blijf ik langer in het land. Alle donkere wolken zijn inmiddels weg, het is rond de 25 graden en ik fiets door een vallei over een gravelpad. Het leven is goed en na 60 kilometer kom ik aan op een camping, ik duik eerst de zee in en het leven is nog beter.
Tot morgen
Wees de eerste om te reageren