Hoog in de bergen was het frisjes vannacht en regende het ook. Nog hoger in de bergen was het nog frisser waardoor het niet regende maar sneeuwde. Zo kwam het dat ik vanmorgen met een extra laagje het dorp uit fietste en een regenboog zag met daarachter besneeuwde bergtoppen.
De 1200 hoogtemeters op de route vandaag zorgen ervoor dat ik het niet koud krijg en dat ik nog veel meer besneeuwde bergtoppen te zien krijg. De combinatie van wolken, bergen, herfstkleuren en die bergtoppen maakt dat ik de hele dag met een nog grotere glimlach dan anders op de fiets zit.
Die glimlach wordt ook veroorzaakt door het vooruitzicht van een week met vrienden. Ondanks dat ik volop geniet van het alleen onderweg zijn kijk ik uit naar een weekje bekend gezelschap en lachen en praten.
Tijdens de lange afdaling houd ik alle warmte vast met armstukken, windstopper en regenjas maar nog immer met blote benen. Mij warmend aan de laatste zonnestralen kom ik aan in Arpino en parkeer ik de fiets voor een paar dagen en wacht op de eerste vrienden.
A domani.
Wees de eerste om te reageren