Sinds 1 juni heb ik het onderweg niet zo koud gehad als ik het vandaag heb gehad. Dat is nog steeds niet echt koud, maar eerder een beetje fris en vooral lastig in combinatie met de vele hoogtemeters. Jasje aan jasje uit was een terugkerend ritueel.
Aanhoudende mist maakte de ochtend wat beperkt qua uitzicht maar gaf ook een interessant gevoel van mystiek. De route loopt wisselend over asfalt en gravel en het mag duidelijk wezen dat ik met name van dat laatste erg vrolijk werd.
Gedurende de dag klaarde het op en rond dat moment passeerde de teller de 12.000 kilometer en reed ik Toscana binnen. Dat alles zoals al vaker gezegd dus op de fiets. Toscana is niet te vergelijken met iets wat ik de afgelopen 12.000 kilometer heb gezien en ondanks dat ik er al eerder ben geweest geniet ik volop.
Tien kilometer voor de bestemming weer een wegafsluiting, hier wordt ik door de navigatie omheen geleid via een rivierbedding die net niet droog staat. De smalle stroom is goed te doorkruisen maar toch val ik even stil en offer mijn rechterschoen op. Een tweede wegafsluiting passeer ik zonder noemenswaardigheden en dan bereik ik mijn hotel.
Pasta, salade en tiramisu, niet best voor t budget, wel voor de fietser.
A domani
Hardstikke duidelijk Rik mooie verhalen ik ga ze lezen. Nu je dat linkje stuurde nog mals bedankt en een voorspoedige veilig en gezonde reis. Toppie 🚵♀️