Het buiten slapen bevalt weer goed, dit ondanks dat er tot laat druk gediscussieerd wordt in het Zweeds, althans die indruk krijg ik. Na het ochtendritueel om kwart over vier sta ik rond half zeven maar op, dan heb je nog wat aan je dag.
Met een flinke bak havermout als bodem pak ik alles vlot in en voor half negen fiets ik het terrein af. De ochtend leidt de route mij over het Bjäre, een prachtig gebied met een lange klim aan de ene kant en een korte snelle afdaling aan de andere kant. Na de afdaling volg ik de kust over een gravelpad, blij dus.
Tot nu toe is er elke dag eigenlijk maar één echte zekerheid, elke dag kom je dezelfde persoon een of meer keer tegen. En die persoon, u raadt het al, ben ikzelf. Niet geheel verrassend maar zeker interessant, leerzaam, frustrerend en nog veel meer.
Mijn gemoed, kom ik achter, is afhankelijk van tal van factoren en combinaties daarvan. Hoeveelheid eten, drinken, windrichting, temperatuur, ondergrond, omgeving, nachtrust, afgelegde kilometers etcetera etcetera. Het fietsen is eigenlijk het makkelijkste deel van het avontuur.
Vandaag is daar de factor vaccinatie bij gekomen, ik was al gewaarschuwd dat ik mij wat vermoeid kon voelen. Hypochonder, placebo effect of echte bijwerking, ik gaap wat af en het tempo ligt laag. Met een extra vreetstop dood ik de tijd en besluit door te trappen tot de eerste leuke camping.
Met genoeg eten en drinken en een lekker muziekje in de oren trap ik uiteindelijk toch nog 90 kilometer weg voor ik de tent opzet. Op een camping aan het strand en sluit de dag af met een plons in de zee. Ik wilde een duik nemen maar dan had ik voor voldoende diepte minimaal 300 meter de zee in moeten lopen.
Het zout spoel ik uit mijn haar en zwembroek en alle was hang ik te drogen terwijl ik eten maak en op de wifi toch nog maar de samenvatting van de F1 kijk. De weersvoorspellingen voor morgen lopen erg uiteen bij de verschillende apps dus het wordt een dag met verrassingen. Ik heb er zin an.
Wees de eerste om te reageren