Dag 214

Mijn ervaringen met langere veerboottochten zijn tot nu toe wisselend geweest en ik had dan ook weinig verwachtingen van de langste overtocht tot nu toe. De Volcan de Tinamar heeft een capaciteit van 1500 passagiers en ik heb ze niet geteld maar ik denk dat er op deze overtocht niet meer dan 150 passagiers aan boord waren. En dan nog een stuk of 25 honden.

Hierdoor was er ruimte genoeg en vooral veel rust. Waar vorige overtochten ofwel geheel bij daglicht ofwel geheel in de nacht plaatshadden heeft deze overtocht met 27,5 uur beide. Het mooie weer maakte dat er veel tijd buiten op stoelen of bedjes kon worden doorgebracht. Maar nog beter is dat er genoten kon worden van een zonsondergang en zonsopkomst op de oceaan.

Zo stond ik gisteravond van vijf tot zes aan dek naar een zonsondergang te kijken die in mijn top drie van mooiste zonsondergangen staat, mede door de dolfijnen die voorbij kwamen. En na een redelijke nachtrust op een loungestoel stond ik vanmorgen net na zeven uur naar een prachtige zonsopkomst te kijken en dit keer met springende dolfijnen.

Dit waren ook twee momenten waarbij ik van de rust gebruik heb gemaakt om nog even stil te staan bij de gigantische afstand die ik de afgelopen zeven maanden heb afgelegd op een fiets. Mensen wat is dit een geweldig avontuur en hoewel het oudjaarsdag is, duurt mijn jaar nog een maand of vijf.

Hasta mañana en geniet van de oliebollen en ik wens jullie allemaal het allerbeste.