De groene oase was ook een oase van rust waardoor ik heerlijk lang ongestoord kon slapen tot zeven uur. Dat is verder geen voorbode voor een vliegende start. Rustig ontbijten in t zonnetje en uitgebreid contact met thuis en dan nog inpakken. Uiteindelijk is het half twaalf als ik de camping verlaat.
Mijn route leidt mij over verschillende eilanden en begin dan ook met een hoge brug. Lange rijen auto’s komen mij tegemoet die na het midsommar weekend weer naar huis gaan. Als ik de brug over ben en net twintig minuten onderweg, de eerste stop.
Iemand die ik op de laatste wintersport in ons hotel had ontmoet werkt hier en heeft tijd voor een kopje koffie. Korte rondleiding van het evenementencomplex in wording en leuke gesprekken en dus koffie. Een kleine twee uur later nemen we afscheid en met een tip voor een goed lunchrestaurant ga ik verder.
Weer twintig minuten fietsen en daar is het restaurant al, eindelijk Zweedse gehaktballetjes met puree en Zweedse bessen. Net als bij de IKEA, maar dan heel erg lekker. Fietstechnisch nog weinig progressie vandaag maar wel zeer tevreden.
Na het veerbootdebacle van gisteren ben ik vandaag wat huiverig vanwege de twee verschillende veerboten op de route. Uiteindelijk kies ik een andere bestemming en bevat de route drie veerboten. Ik hoop voor donker op de bestemming aan te komen.
Na een uitgebreide snackstop bij de supermarkt kom ik na 2 kilometer fietsen aan bij de eerste pont. Ik zie dat de pont net halverwege de tocht naar de overkant is en moet 20 minuten wachten tot de volgende afvaart. Kijkend naar de route zouden de andere twee oversteken me zo een uur extra kunnen kosten.
Eenmaal aan de overkant zet ik het maar op een trappen en zie dat ik, als ik mijn best doe, voor het halve uur bij de volgende veerboot aan kan komen. Redelijk verhit fiets ik even later, een tikkeltje zelfvoldaan, langs de auto’s waarmee ik op de vorige pont stond de tweede pont op. Deze stunt herhaal ik voor de volgende pont en kom zo rond half zeven aan bij de camping.
De check-in verloopt rommelig, ik drink ondertussen een koude cola en hoor dat ik morgen pas kan betalen. Uiteindelijk fiets ik naar de aangewezen plek waar ik vooral veel afval en troep aantref. Ik bedank bij de receptie en fiets weg op zoek naar een betere plek.
Die vind ik na een stop bij de supermarkt. Telefonisch kan ik inchecken en er is ook nog een restaurant. Eerst eten dan douchen en nu kijk ik uit over de baai naar de ondergaande zon. U raadt het waarschijnlijk al, hier staat een tevreden mens.
Tot morgen.
Wees de eerste om te reageren