De berglucht zorgde voor een goede nachtrust en het uitzicht over de bergen met de opkomende zon was prachtig. Het ontbijt eenvoudig maar voedzaam en zo ging ik met wat extra laagjes rond half tien op weg. Het is dan nog een graad of zeven en ik fiets aan de schaduwzijde van de berg, gelukkig is het nog een beetje klimmen en houd ik het warm.
Na vijf kilometer is het klimmen klaar en zie ik vaker de zon, maar vanaf dan is het vooral constant onder de indruk zijn van het uitzicht. Waar in de Sahara het uitzicht gedurende 500km nagenoeg hetzelfde was is het hier elke 100 meter anders. En over de hele dag daal ik 2500 meter af en heb ik genoeg tijd om van het uitzicht te genieten.
Indrukwekkend op een heel andere manier zijn de gevolgen van de aardbeving, veel ingestorte huizen en puin en evenveel tijdelijke huisvesting in de vorm van tenten en containers.
Na een wat langere klim, ja tussendoor ook nog 1000 meter omhoog, komt de 4200 meter hoge besneeuwde Toubkal in zicht. Dat schijnt een veel beklommen berg te zijn. Ik laat hem rechts liggen en daal verder af richting Marrakesh. Ik passeer dan nog een indrukwekkende vallei voor ik de bergen verlaat en over een lange saaie weg voor ik de stad nader.
Als snel sta ik op het grote marktplein tussen toeristen, zonnenbrilverkopers en aangeklede aapjes aan kettingen. Ter plekke besluit ik zoals al vaker om niet in de stad te verblijven, ik zoek een hotel buiten de stad en zie dat ik nog 35 kilometer te gaan heb. Ik fiets door steegjes en over markten de stad uit en de laatste 15 kilometer over heerlijke onverharde wegen. Na ruim 170 kilometer bereik ik zeer voldaan mijn bestemming.
أراك غدا
Zo wat een dag, leuk om te lezen, je fiets door gebieden waar wij ook zijn geweest,. Nog best veel te zien hè van de aardbeving, al die blauwe tenten. Wij kijken nu naar de WK schaatsen, is weer heel wat anders! Succes maar weer 👋👋👋👋