Dag 334

Het slaapt toch wel erg lekker in de tent, ik zal t nog gaan missen. Anderhalf uur eerder dan gisteren en zonder regen laat ik de camping achter mij en koers richting het noordwesten. Doel van vandaag is de kust even aantikken zodat ik het eiland van kust tot kust tot kust heb doorkruist als ik zaterdag op de boot stap in Newcastle. 

De blauwe lucht is ver te zoeken maar de dreigende grijze wolken zijn continu aanwezig en doen de ochtend ook niks anders dan dreigen. De wind is mij gunstig gezind en de route is grotendeels aantrekkelijk. Na ruim dertig kilometer word ik enigszins verrast door een bord waarmee ik verwelkomd word in Wales. Een blik op Google maps toont dat ik precies langs, en dus ook even over de grens fiets.  

De verkeersborden die na de grensovergang volgen gebruiken naast de voertaal Welsh gelukkig ook nog het Engels. Ik twijfel welke taal het meest ondoorgrondelijk is, Fins of Welsh. Bij West Kirby bereik ik later de kust en na een koffiestop vervolg ik mijn weg richting het noordoosten en richting Liverpool. 

De rivier de Mersey ligt dan tussen mij en Liverpool en de enige veerboot is uit de vaart. Onderzoek online toont dat de ene tunnel absoluut verboden is voor fietsers en de andere tussen middernacht en zes uur ‘s morgens door fietsers gebruikt mag worden. De handhaving is gelukkig eenvoudig te omzeilen en met geel hesje aan schiet ik langs de poortjes de tunnel in. De tunnel is ruim twee kilometer lang en de eerste helft gaat heel snel, omhoog wat minder snel maar zonder reprimande verlaat ik de tunnel in Liverpool. 

Vanaf daar is het eigenlijk verdomd saai en gaat de dreiging van de bewolking over in een beetje regen. Tegen vier uur besluit ik bij de Mac op te drogen en de bui af te wachten. Daarna via de lidl naar de camping, de camping eigenaar heeft een prachtige plek voor mij en neemt geen geld aan van “crazy people” en komt daarna terug met vier ponden voor de douche. Stand, stomme campings die mij wegsturen tegen campings waar ik gratis verblijf 2 tegen 2. 

Cheerio