Geen mist vanmorgen maar zon en zo vertrok ik om half acht kort kort (korte broek, korte mouwen) vanuit het hostel. Met een toeristische route langs enkele van York zijn bezienswaardigheden naar mijn favoriete supermarkt. Vanaf daar verder de zon en helaas ook een flinke kopwind tegemoet. De hagen waar ik nog regelmatig tussendoor fiets bieden enige welkome beschutting.
Pas na zeventig kilometer wordt de omgeving zodanig mooi dat ik de wind bijna vergeet. Ik nader nu Scarborough en daarmee de derde kust, na Brighton en Liverpool. De kust geeft zich echter niet zomaar vrij. Na wat zeer aangename gravelpaden door het bos word ik een weide ingestuurd. Eerst tussen de schapen door, die de natte grond in een hobbelige gatenkaas hebben veranderd.
Na de schapenwei volgt een dichtbegroeide helling met stekelbosjes. Deze gaat daarna over in een sectie van minstens dertig centimeter zeer drassige modder. Aan het einde van deze sectie volgt een zoveelste hek dat zich onderscheidt van andere hekken met een waarschuwing dat er ook een stier staat tussen de kudde koeien.
Terwijl ik mijn opties weeg, komt de kudde in beweging en beweegt bij mij vandaan en ik waag het. Ondanks een paar toch wel spannende momenten bereik ik de normale weg aan de andere kant van het weiland. Kort daarna begint de Cinder Track, eerst een paar kilometer klimmen en dan een prachtig uitzicht over de kustlijn en de zee.
Na een portie chips als beloning en om een beetje op te warmen, de zon is inmiddels verdreven door dikke zeedamp. Na nog tien kilometer met dit prachtige uitzicht bereik ik Whitby waar ik overnacht.
Toodeloo
Wees de eerste om te reageren