Met het vooruitzicht van de wekker om kwart voor zes en zorgen om de boot te missen slaap ik onrustig en besluit ruim voor de wekker maar op te staan en mijn spullen te pakken. Zodoende neem ik volgens plan om kwart over zes afscheid van Patrik en stap ik op de fiets.
Stockholm ligt er prachtig bij in de ochtendzon, het is windstil en al het water is spiegelglad en het is zo rustig op straat als je zou verwachten op dit tijdstip. Door wat wegwerkzaamheden moet ik even omrijden en een lange trap afdalen maar dat kan niet voorkomen dat ik stipt om kwart voor zeven bij de boot aankom.
De boot heeft het meeste weg van een cruiseschip en heeft meerdere restaurants, een spa, kindervermaak etcetera etcetera. Maar dus ook veel mensen, iets wat ik niet meer gewend ben. Gelukkig heb ik een eigen hut zodat ik gedurende de elf uur durende overtocht zelfs nog een dutje kan doen.
Als we na zes uur varen op het eiland Åland stoppen ben ik wel klaar met de boot en pak spontaan mijn fiets en ga van boord. Buiten bekijk ik de routeopties nog eens goed en besef dat dit enkel uitstel van het varen is en met dezelfde gang ga ik weer aan boord.
Wanneer ik om tien voor acht aankom in Turku fiets ik als eerste de boot af en de stad in. Ik heb een camping 25 kilometer buiten de stad gevonden die nog plek heeft. Met de kilometers neemt het natuurschoon toe en het chagrijn van de boottocht af. De camping is prachtig en ik heb zin om de komende tijd zonder afspraken op mijn eigen tempo verder te reizen. Op mijn nieuwe matje ga ik tevreden slapen.
Tot morgen.
Wees de eerste om te reageren