Vandaag was de eerste dag dat ik er even geen zin in had, te laat gaan slapen, te laat vertrokken, te weinig eten en drinken, te veel wolken en de eerste 15km waren de laatste 15 van gisteren. Mijn benen waren nog in Zweden of waar dan ook behalve goed functionerend onder mijn romp.
De volgende 25 kilometer liepen langs B wegen en veel industrie en het eten wilde nog niet het gewenste effect opleveren. Voordeel van alleen fietsen, gewoon lekker vloeken en zeiken en zo kwaad als t gaat doortrappen.
Na de 50 kilometer verliet ik de B wegen, vrat ik mij nogmaals vol bij de Lidl en met een muziekje in begon ik langzaam aan weer plezier te krijgen. Het doel van vandaag een camping na een bescheiden 75 kilometer lijkt op eerste gezicht tegen te vallen. Maar na het afrekenen van 14 euro, het zien van een wasmachine en de rust op de camping komt alles weer goed.
Dat deze dagen er zouden zijn had ik rekening mee gehouden en na 39 dagen de eerste valt me niet tegen. Statistisch zou ik er nog 9 kunnen verwachten na vandaag. Daarbij is het fijn dat mijn brein niet in staat blijkt het gevoel van vanmorgen op te slaan danwel te reproduceren.
Dus ondanks een ontiegelijke kutochtend zit ik inmiddels alweer met een tevreden glimlach voor de tent. Woensdagmiddag de boot naar Tallinn, morgen maar op tijd op en weer doortrappen.
Fijne avond en tot morgen.
Wees de eerste om te reageren