De dag met eten en niksen was goed bevallen maar toch had ik ook weer zin om op de fiets te stappen. Om acht uur verliet ik het hotel en over de oude kasseien rolde ik de heuvel af en de oude stad uit. Via een tunnel en een stukje autosnelweg kom ik op de rustigere weg uit.
Na de fikse tegenwind van dinsdag heb ik vandaag weer eens wind mee. Samen met glad asfalt trap ik soepel door en laat Plovdiv met ruim dertig kilometer per uur steeds verder achter mij. De omgeving is de hele ochtend weinig aantrekkelijk dus de snelheid komt goed van pas.
Wanneer ik dichterbij mijn eindbestemming kom, wordt het landschap weer heuvelachtig en dat doet het uitzicht goed. Vanwege het tijdige vertrek en de wind mee kom ik na 99 kilometer even voor twee uur aan bij de camping. Een kleine camping waar ik de eerste gast ben en waar vooral ook een zwembad is.
De tweede gast is een jonge fietser uit Frankrijk die ook voor een jaar onderweg is. Het dorp Alexandrovo had volgens Wikipedia eind 2019 nog 259 inwoners en ik betwijfel dat het er sindsdien meer zijn geworden. Desalniettemin heeft het een buurtwinkeltje en een restaurant.
Het restaurant lijkt gesloten maar de twee hangende jongeren roepen de uitbater wel even. Tijdens het wachten worden met Google Translate wat woorden gewisseld. De menukaart die ik van de eigenaresse krijg is uitgebreid maar bij een paar keuzes krijg ik een ferme NO terug. Uiteindelijk zegt ze wat ik mag bestellen en ik stem maar in.
Dan zie ik dat de donkere wolken die net nog boven de berg hingen nu rap hierheen komen en al snel regent het net zo hard als op de camping in Boedapest. Ik hoop dat mijn tent goed blijft staan en wacht rustig op mijn eten.
Na het eten wordt mij ook dringend verzocht ijs toe te nemen. En na het ijs is de regen weer gestopt en loop ik terug naar de camping waar mijn tent er nog goed en droog bij staat. De was mag nog even wat langer blijven hangen alleen.
Tot morgen
Wees de eerste om te reageren