Na de onvergetelijke verjaardag en de kater besloten we vandaag het beetje jet lag dat we hebben te overwinnen door de wekker om half negen te zetten. Fris en fruitig stapten we op de scooter voor een lekker Westers Starbucks ontbijtje alvorens we met onze 125cc Suzuki het eiland onveilig gaan maken.
Langkawi bestaat uit 99 eilanden (exclusief 5 die alleen bij eb zichtbaar zijn) en beslaat 467 km2, slechts een paar meer dan Texel en daarmee houdt de vergelijking direct op. Een prachtige blauwe zee, witte stranden en daarachter heuvel/bergachtig groen met daartussen goed onderhouden wegen die in meerdere gevallen eindigen bij een luxe resort. Aan het einde van een van deze wegen begonnen we trek te krijgen en reden na goedkeuring van de Security een van de resorts binnen, op de oprit hoorde ik mijn credit card al zachtjes kraken. Met prachtig uitzicht over een baai en links en rechts de rijken Aziaten en Arabieren genoten we van een lunch en met enkele kleine scheuren in de credit card vervolgde we onze reis richting de SkyWalk.
De SkyWalk is een duidelijke toeristenval, via een Disneyachtige entree met allerhande souvenirshops kan je een kaartje voor de kabelbaan kopen en de nodige upgrades. We besluiten gewoon in de rij te gaan staan en zitten enkele minuten later in de gondel, net als wintersport maar dan zonder ongemakkelijk schoeisel.
De SkyWalk is t kleine broertje van de Areciho Observatory in Puerto Rico, bekend van 007 GoldenEye maar het uitzicht is er niet minder door. De SkyWalk kenmerkt zich mede door de 3,6 selfies die er gemiddeld per seconde worden genomen door Arabieren, Chinezen en ja ook door Nederlanders.
We vervolgen onze weg met de klok mee Langkawi rond, doen nog een paar retourtjes doodlopende weg en boeken voor morgen een tocht door de mangrove. Als we onderweg naar Kuah zijn zien we de donkere wolken boven ons samenkomen en voor ik mij afvraag of het gaat regenen ben ik al doorweekt. Snel een poncho over de rugtas en zingend door de warme regen toeren we verder, voor de volgende stop zijn we alweer opgedroogd en langzaam rijden we terug naar ons appartement voor biertje, bordje nasi toe en morgen weer een dag.