Precies een week geleden begon onze reis en het lijkt al minstens 3 weken geleden, wat een prachtig land en wat een geweldige reisgenote.
Melaka ofwel Meplaka vanwege de broeierige en plakkerige hitte is een stad met diversiteit en torenhoge ambities, Dubiaanse ambities getuige een grootschalige project bestaande uit kunstmatige eilanden, pretparken en resorts. We rijden over het eerst voltooide eiland om de Masjid Selat Melaka (Moskee) te bekijken, wat ons vooral opvalt is de enorme leegstand. Eerder zagen wij dit bij het noordelijker gelegen Port Dickson, enorme leegstaande en in verval geraakte resorts en kantorencomplexen naast immense nieuwbouw projecten. Maar dit heeft vast niks te maken met een vastgoedbubble en verborgen werkeloosheid zoals in China.
We parkeren de auto weer bij het hotel en krijgen van de eigenaresse van het hotel ongevraagd een uitgebreide uitleg over wat er in de buurt allemaal te zien is. We beginnen bij de oudste tempel van Maleisië en via kleine straatjes besluiten we enigszins oververhit voor een Melaka river cruise te kiezen. 40 minuten verkoeling en een uitgebreide indruk van de stad.
Het chauvinisme wint vervolgens en we kopen twee kaartjes die ons toegang geven tot The Stadhuys, halverwege de 17de eeuw gebouwd door de VOC. Toch een bijzonder idee dat 400 jaar eerder onze landgenoten door deze stad liepen.
We sluiten af met een bliksembezoek aan het Melaka Democracy museum en terug in het hotel pakken we alvast onze spullen zodat we morgen op tijd richting de jungle van Taman Negara kunnen vertrekken.