Na lang genieten van de prettige bedden in het hotel stappen we twijfelachtig uit bed. Hoe vonden onze benen de inspanning van gisteren en hebben ze zin om ons vandaag verder te helpen richting Berlijn? De benen stellen niet teleur, ik sta zelf nog niet direct te popelen om op het zadel te springen maar ik heb vertrouwen.
Bij het ontbijtbuffet doen we ons te goed aan veel fruit, kwark en brood om het lichaam klaar te maken voor de dag. Voldaan pakken we onze spullen weer, de ervaring van gister maakt dat we weer iets compacter alles inpakken. De fietsen hadden de nacht in een niet erg afgesloten stalling doorgebracht maar dat kan allemaal in de achterhoek.
Met de fietsen bepakt, bidons gevuld en bananen in de zak zetten we koers richting de grens. Drie uur later dan gisteren maar ook zonder een deadline en met wind in de rug trappen we ontspannen het dorp uit. Waar we gister tot de Veluwe moesten wachten op de eerste gravelpaden kunnen we vandaag veel meer onverharde wegen verwachten.
Voor de duidelijkheid, onverharde wegen zijn het doel, daar zijn onze fietsen voor ontworpen en naar vernoemd als gravelbike.
We rijden over veel bospaden en langs landerijen, deze achterwegen maken wel dat we bijna onopgemerkt Duitsland binnenrijden. Echter een dun lijntje op het scherm van Co zijn navigatie laat ons weten dat we de grens hebben gepasseerd. Dit heugelijke feit vieren we met de klanken van Nena en haar negenennegentig luchtballonnen door de bluetoothspeaker aan Co zijn stuur.
Met en zonder muzikale ondersteuning van onder andere de Dire Straits komen we aan bij een dorpje waar we de lokale konditorei bezoeken voor koffie, taart en lunch.
De verdere route leidt ons over nog meer mooie gravelpaden die in enkele gevallen worden onderbroken door een stukje autoweg zonder fietspad. Het glooiende landschap daagt ons uit met lange stukken klimmen en waarna hetzelfde landschap samen met de zwaartekracht ons beloont met lange afdalingen om aanwezig melkzuur uit de benen te trappen.
Na 70 van de geplande 107 kilometer nuttigen we de bij de konditorei gekochte krentenbollen in de zon op een bankje op een pleintje van een idyllisch dorpje.
Er volgen nog meer gravelpaden, ups en downs en voor de afwisseling heeft Co de route door het centrum van Munster geplot. We rijden de stad binnen tot in de dom van Munster en trappen vrolijk tussen het winkelend publiek door.
We laten Munster achter ons om de laatste kilometers naar het geboekte hotel in Telgte af te leggen. Na het inchecken kunnen we onze fietsen achter het hotel neerzetten, er gebeurt namelijk niks in de dorp volgens de uitbater.
Met deze geruststellende gedachte laten we de fietsen achter en stappen we met de fietskleding onder de douche om deze en onszelf op te frissen. Met genoeg trek om nog net niet hangry te worden stappen we de lokale Italiaan binnen voor halve liters alcoholvrij bier en pasta.
Met gestilde honger sluiten we dag af met een tevreden gevoel en vertrouwen en plezier voor de komende dagen.
Wees de eerste om te reageren