Het indoorkamperen was een succes, geen tent om in te pakken en alle tijd en ruimte voor een ontbijt. Rond acht uur werd de poort weer geopend door de beheerder en fietste ik weer vrolijk verder. Turkije is een bergachtig land en daar maak ik vandaag en de komende weken nader kennis mee.
De route loopt eerst nog redelijk vlak en door industrie met daarbij ook minder aangename geuren door de industrie en soms door gedumpt afval. Na vijftien kilometer verlaat ik de laatste bebouwing en wordt de omgeving groener en heuvelachtig.
Elke beklimming heeft als beloning een mooi uitzicht en in beperkte mate een mooie afdaling. De komende dagen zal ik meer klimmen dan dalen, vandaag ben ik op ruim 800 meter hoogte geëindigd. Pas bij de kust zal ik echt weer afdalen, maar dat is pas over een paar weken.
De uitzichten hier zijn mooi en er zijn amper blaffende honden. Als ik bij een soort bushalte stop om wat te eten, word ik aangesproken door een man vanuit zijn auto. Met handen, voeten en google translate blijkt dat hij de lokale Imam is, ik krijg drie maïskolven en de vraag of ik nog iets nodig heb. Ik heb niks nodig maar mocht ik nog wat bedenken dan kan ik mij bij de Moskee melden.
Na ruim 80 kilometer kom ik rond half drie aan bij een boetiek hotel net buiten Mudurnu. Ik neem een lange douche en doe een dutje voor ik een heerlijke maaltijd in de tuin nuttig. Nog twee dagen tot Gölbasi als het goed is.
Tot morgen
Wees de eerste om te reageren