Wandelaars blijken vroege vogels, om acht uur word ik wakker in een nagenoeg leeg hostel. Drie kwartier later verlaat ik het hostel ook en vervolg de route die haast niet te missen is met overal schelpen. Als ik bewust een andere straat ik ga om bij een supermarkt te komen wijst een vrouw mij spontaan de weg naar de camino.
Pontevedra is een stad vol hostels en daar maken veel pelgrims gebruik van, de eerste anderhalf uur lijkt het alsof ik tussen de vierdaagse doorfiets. Dan zie ik ook steeds meer pelgrims met poncho en het duurt niet lang voor ik ook mijn regenjas aan moet trekken. Het is een druilerige dag op de camino en pas rond een uur laat de zon zich net lang genoeg zien om wat te eten.
De route is aangenaam afwisselend en voert door tal van kleine dorpjes met overal wel iets van een faciliteit voor reizigers. De regen maakt dat elk barretje gevuld is met opwarmende pelgrims en ik trap zonder koffie door.
Halverwege neem ik mij al voor dat ik vanavond in Santiago ga overnachten, geen haast en genoeg tijd om droog te worden. Uiteindelijk is het drie uur als ik het plein voor de kathedraal van Santiago op trap en het tijd is voor een foto. Dan door naar wederom een hostel en voorbereiden op tegemoetkomende pelgrims de komende dagen.
Hasta mañana
Hoi Rik,
Afgelopen woensdag heb ik jou op Santos ontdekt, en begon “een stukje te lezen” 😉
je leest als een boek, fijne korte stukjes, leuke foto’s en vooral een heel aangename schrijfstijl (leuke humor en fanta-stisch optimisme!) intussen heb ik je “ingehaald” en kan ik wat ertragen met lezen… maar je hebt er een volger bij.
Dankjewel
We kennen elkaar niet, maar ik heb alvast enorm van jouw reis en van jouw genoten.
Succes met je laatste ‘stukje’, blijf genieten en kom goed thuis.
Groetjes, Raf