Na het eten bij de TOP chinees waar weinig Chinezen zaten maar het eten zeker goed was. Beiden gingen we voor de Empress beef, dit mocht niet: altijd meeldele gelechten lekkel combinelen is altijd betel bij de Chinees waal tel weleld je ook bij de Chinees bent.
Na een goede nacht rust lekker op tijd via de Starbucks naar de toeristenbus gegaan, cabrio dubbeldekker die door de stad rijdt en wat verteld over alle gebouwen etc. De perfecte manier om wat van de stad te zien wanneer je weinig tijd hebt. Tijdens de tussentop bij de Golden Gate bridge, die helemaal niet goud is, de nodige foto’s gemaakt, geen mist, hele brug zichtbaar en dat schijnt bijzonder te zijn.
Verder met de bus en uitgestapt bij Fishermans Wharf om de nodige touristen prullaria in te slaan en bij een van de vele fotozaken een nieuwe lens gescoord.
Als je dan toch bij Fishermans Wharf bent heb ik mij laten vertellen dat je krab moet eten, ja die dingen die ze bij Dicovery vangen. Iemand heeft bedacht om die beesten op een plek te laten leven waar ze bijna niet te vangen zijn, ze een keihard schild te geven waar zelf zeepokken op groeien met de gedachte: knappe vogel die die gaat vangen en eten. Ik heb mijn best gedaan, tangetje raar klein vorkje en die krab maar slachten, redelijk smakelijk zolang het vlees nog warm is maar toen bij poot nummer vijf het vlees was afgekoeld bleek het gewoon weer een hap zoute bende te zijn. Niet voor herhaling vatbaar maar ik heb het wel gedaan.
Na nog een verplicht toeristenritje met de cable car over de steile wegen in San Francisco en eten in een dinner zijn we op tijd naar bed gegaan. Om kwart voor zes ’s morgens zaten we in de auto om naar Santa Barbara te rijden, waarom zo vroeg het is toch vakantie?? Ja maar FC Barcelona speelde el Clasico tegen Real Madrid uit en die wedstrijd moesten we wel zien. Over de Pacific Coast Highway naar het zuiden, bijna
Onderweg zijn we gaan bellen met verschillende Sportsbars in Santa Barbara, wie laat el Clasico zien?? Niet meer gestopt onderweg, niks gegeten maar drie minuten na het eerste fluitsignaal kwamen wij met een kleine blaasontsteking de Pressroom binnen. Snel naar de wc drankje erbij en gespannen naar de wedstrijd kijken. Wonderboy Messi zorgde als eerste dat die ene Madrid fan zich eenzaam voelde en Pedro deed hem bijna zijn shirt uitdoen. De 0-2 overwinning stemde ons goed en we gingen naar ons hotel. Moe maar voldaan zijn we wat gaan eten en na een kleine duik in het zwembad lekker gaan slapen.
Zondagochtend was het weer niet wat we hadden gehoopt, druilerig, winderig en koud dus besloten we door te rijden naar huis. Door Malibu gereden met de prachtige huizen aan het strand en langs Neptunes (uit Fast and the Furious 1 waar Paul Walker tegen een Ferrari racet) en door naar Santa Monica.
2733 kilometer, 5 steden, 24 flesjes water, 12 flesjes Gatorade, 3 meter sneeuw, 156 oooh’s, 148 aaahhh’s, 34 verdiepingen, 15 grande caramel macchatios, 14 tall caramel macchiatos, 4 blueberry muffins, 2 in en out burgers, 2 krabben, 16 steaks, 3 flessen rose, 4 caipirinha’s, 3 mojito’s en lot’s of love!! What a trip!!!
Thuis aangekomen maar weer wezen surfen en dinsdag kwamen Rogier en Ramon weer thuis van een feestje, hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Twee dagen rond het zwembad en bij Paradise Cove gehangen en voor vandaag staat de toer langs de huizen van de sterren op het programma en vanavond de LA Dodgers tegen de Arizona Diamondbacks.
Wees de eerste om te reageren