Dag 1

De dag die je wist die zou komen was eindelijk hier. De nacht was rusteloos en warm, de ochtend was vroeg en onrustig. Laatste spullen achter het schot op zolder voor de schuifpui voorlopig voor de laatste keer dicht gaat.

De ruim aanwezige wind en wolken maken mijn vertrek frisjes en samen met de industrie van Zaandam en Amsterdam Noord voel ik mij nog niet heel avontuurlijk. De pont vaart net weg als ik aankom en bedenk dat ik voorlopig toch geen haast heb. Aan de andere kant van het IJ stop ik nog even bij Doneer Effectief voor een foto en neem afscheid van Bram.

Vervolgens het gevaarlijkste onderdeel van de hele reis, de binnenstad van Amsterdam. VanMoofs, koeriers en toeristen trotseer ik voor ik aan de Zuidas neerstrijk voor een laatste koffie met inmiddels oud collega’s. En dan verder.

Met windkracht drie in de rug trap ik moeiteloos met meer dan 30km per uur langs het Amsterdam-Rijnkanaal richting Utrecht. Meer koffie, koeken en knuffels bij Fiore.

Onderweg naar Veenendaal een vermakelijk gesprek met een fietsforens en het besef dat er nog veel van dit soort gesprekken zullen volgen. 

6 km voor Veenendaal de eerste lekke band, maar dat zal vast geen gewoonte worden. Na 95 kilometer volgt een warm onthaal, warme douche en warme maaltijd bij Ed en Truud.

Fysiek was het door de korte nacht wat vermoeiend en emotioneel ben ik gesloopt. Al het bekende en comfortabele achterlaten voor het onbekende voelt soms nog beangstigend maar meestal voelt het geweldig. 

Tot morgen.