Het zijn de kleine verschillen die als eerste opvallen. Zo is de voertaal uiteraard onverstaanbaar (en leidde die in het vliegtuig tot een aantal ongeruste blikken), is er weinig waterdruk (waardoor douchen geen feest is en er sinds gisteravond een “souvenir” van Rik in de wc drijft) en is het hoerenwarm. Althans, dat wordt het later deze week. Vandaag was het een schappelijke 18 graden met zo nu en dan zelfs een buitje.
Omdat slechts 5 procent van de Jordaanse bevolking gelooft dat de wereld in zes dagen werd geschapen is zondag de eerste dag van de week en zijn alle winkels en restaurants dus open. Niet dat er veel meer te koop is dan glimmers en namaakconfectie, maar toch.
We hebben vandaag Jarash bezocht, een stad die het forum romanum in Rome tot archeologisch kinderspel degradeert, en hebben ons verwondert over de drijfkracht van de Dode zee. Natuurlijk, je weet dat je blijft drijven, maar het is toch een aparte ervaring. ’s Avonds heerlijk kebab gegeten in een restaurant zonder menukaart maar met veel locals. Een succes dus. Morgen vroeg op voor een korte vlucht naar Akaba om daar te snorkelen en hoofddoeken voor de woestijn te kopen.
Welterusten
