Een dag in bed liggen en niks doen was hard nodig maar ook had ik weer voldoende onrust om verder te fietsen. De aanstaande deadlines zijn ver weg en ik heb geen haast maar wel zin om het Taurusgebergte verder te ontdekken.
Het hoogste punt van het Taurusgebergte is 3765 meter hoog en het hele gebergte strekt zich uit over 600 kilometer. Er is dus genoeg te zien en genoeg wat ik niet zal zien, een beetje klimmen is leuk maar niet overdrijven. Vandaag eerst meer dalen dan stijgen en dat maakt de geplande afstand van 120 kilometer goed te doen.
Het fietsen gaat goed en ik kijk onderweg mijn ogen uit, het landschap, de bebouwing en de mensen zijn allemaal anders dan wat ik tot nu toe heb gezien. Ik kan het nergens mee vergelijken en had hier ook geen verwachting van. Hierdoor voel ik zowel fysiek als mentaal heel veel afstand tot huis en voelt het heel bijzonder om hier te fietsen.
Dat ik mij hier in afgelegen gebied bevind wordt bevestigd door de vele verlaten tankstations en de zeer lage supermarktdichtheid. De dorpswinkels die ik tegenkom hebben een beperkt assortiment en zo teer ik op brood, koekjes en cola. Gelukkig had ik goed ontbeten.
Behalve veel wervelwinden die stof doen opwaaien en veel getoeter en gezwaai gebeurt er niks en zo kan ik volop genieten van de omgeving. Iets na drie uur kom ik aan bij een nieuw Ramada hotel met conferentie centrum, zoals gebruikelijk fiets ik naar binnen waar men verrast maar verwelkomd is. Na een lange douche lig ik nog langer in het zwembad op de tiende verdieping.
Het restaurant op de elfde verdieping stelt qua keuken en uitzicht niet teleur en zo sluit ik tevreden deze dag af.
Tot morgen.
Wees de eerste om te reageren