Omdat het vroeg licht wordt, en dat mijn slaap geen goed doet, heb ik een verduisterende oplossing. Mijn mummy slaapzak trek ik over mijn hoofd, verduisterend en, niet geheel onbelangrijk, ook ademend. Zo slaap ik ‘s morgens langer. Klein nadeel is dat bij het verwijderen van de slaapzak ik direct recht in de zon kijk vanuit mijn shelter en van schrik geen koffie meer nodig heb.
Ontbijten doe ik in het keukentje in het hoofdgebouw, ik probeer zo iets sneller te zijn en voor 0900 uur te vertrekken. Zo stel ik wat KPI’s (Corporate bull shit;)) voor mijzelf en realiseer dan gelijk dat ik nog niet helemaal “weg” ben. Mijn ontbijt wordt opgevrolijkt met een videomeeting met mijn kleine neefje en mijn KPI ga ik vandaag niet realiseren.
Uiteindelijk fiets ik voor half tien weg en dat is ook voor het eerst. Vandaag een planning van 105 kilometer met als bestemming het eiland Langeland, mij op het lijf geschreven.
Na 15 kilometer fiets ik een camping op, de ouders van Dorien zijn mij ingehaald en het is koffietijd. We praten bij over de afgelopen anderhalve dag en nemen de plannen voor vandaag door. Na nu echt een laatste omhelzing vervolg ik mijn reis.
Het is warm maar vooral mooi onderweg, tussen het snacken door eet ik een avocado bagel en later nog twee hot dogs. Eenmaal op de bestemming tref ik een prachtige shelter aan het strand die helaas al bezet is. Na een korte afweging kies ik voor een camping aan de andere kant van het vijf kilometer brede eiland naast de veerhaven waar ik morgen de boot naar het volgende eiland neem.
Voor de derde avond op rij maak ik mijn eigen eten, en dat is bovenal voedzaam en biedt voldoende ruimte voor verbetering. Gelukkig zijn er altijd nog hotdogs.
De tent staat, de kleding hangt te drogen en ik kijk tevreden uit over de Baltische zee (althans dat denk ik).
Tot morgen.
Owja, vandaag staat de teller op 1060km na 14 dagen avontuur.
Wees de eerste om te reageren