Dag 152

Een combinatie van volle maan, wintertijd en een verkeerde houding zorgen ervoor dat ik vroeg en een beetje stram wakker word. Met wat rekken en strekken en klagen pak ik alles in en verlaat ik om half acht de camping.

Volle maan

De route loopt meteen berg op en de relatief lage temperatuur voorkomt het nodige zweten waardoor ik fris en fruitig Kroatië verlaat. Na een kort stuk niemandsland fiets ik land 22 binnen, Bosnië en Herzegovina.

Geen kedekedeng meer

Vanaf de grens volg ik de Ciro Trail richting Mostar, deze trail is een voormalige spoorlijn die grotendeels geasfalteerd is. Nagenoeg alle dorpen langs de spoorlijn zijn verlaten en de gebouwen en stations vervallen en overwoekerd. Omdat spoorlijnen niet tegen steile hellingen kunnen, schiet het lekker op.

Ging net

Na ruim honderd kilometer en enkele oude spoorbruggen kom ik aan in Capljina waar geen camping is en dus incheck in een hotel. Na een lange douche plan ik routes voor de komende dagen en kijk uit naar mijn verblijf in Italië met vrienden over twee weken. 

Tot morgen

Geschreven door:

Wees de eerste om te reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *