Het bed in de superior kamer sliep voortreffelijk en ik stond soepeler op dan gisteren. Het waait buiten en er is regen voorspeld, maar de wind komt uit het zuiden en ik ga naar het noorden en het is 23 graden. Prima condities voor een route van ongeveer 35 kilometer naar Mostar.
Uiteindelijk is het elf uur als ik het hotel verlaat en de Ciro Trail verder volg. De route volgt de Neretva rivier die door de bergen heen meandert wat voor een mooi uitzicht zorgt. De regen bestaat voor de eerste dertig kilometer uit een paar druppels en de laatste vijf volgt er een serieuze bui.
Aangekomen in Mostar hang ik alles te drogen in het appartement en ga dan lunchen in de oude stad. De oude stad is net als Dubrovnik nog vergeven van de toeristen die los of begeleid door de stad lopen. Een mooie oude stad met een toeristisch tintje.
Onderweg terug naar mijn accommodatie kom ik langs het Museum of war and genocide victims en na vijf maanden onderweg is dat het eerste museum dat ik bezoek. Zoals de naam van het museum doet vermoeden is het geen vrolijke boel maar heel informatief en vooral indrukwekkend.
Tot morgen
Ik kan je foto’s van het toerisme dat wij troffen op ons reisje. De brug was bijna niet te zien🤣