Mijn hut was knus en het uitzicht mooi en zonder haast bleef ik rustig liggen vanmorgen. Eenmaal opgestaan zat ik met een kop koffie op het achterdek in de zon en het enige minpunt was dat ik niet nog een nacht kon blijven. Zodoende stapte ik rond half elf op de fiets en zette koers richting de haven van Playa Blanca. De eerste 10 kilometer gaan omhoog en dat is niet het beste begin.
Net voor de top roept een tegemoetkomende fietser dat ik zo niet naar Playa Blanca kan fietsen. Eigenwijs en nieuwsgierig fiets ik verder en kom er dan achter dat de fietser waarschijnlijk uit Duitsland kwam. De afdaling naar Playa Blanca is opgesierd met een verbodsbord met een fiets erop. Dat schrikt een Duitser misschien af maar ik daal heerlijk af naar Playa Blanca.
Via de supermarkt ga ik naar de haven en ben precies op tijd voor de veerboot van tien over één naar Fuertaventura. Na een overtocht van een half uur kom ik aan en trap dan naar een eerder geboekt hostel, na de positieve ervaring op Lanzarote durfde ik het weer aan. Bij aankomst werd ik geconfronteerd met een hostel in renovatie en een dronken Engelsman die volgens een andere gast de vorige nacht naakt in haar kamer had gestaan.
Mijn annulering wordt geaccepteerd en ik trap nog veertig kilometer naar het zuiden naar een resort dat nog enigszins betaalbaar is. Hoewel wat gedateerd, is het zwembad schoon en de kamer ook. Met de realisatie dat de Canarische eilanden niet passen bij mijn manier van reizen, plan ik om dinsdag naar Dakhla te vliegen met de fiets.
Hasta mañana
Wees de eerste om te reageren