De grote verschillen beginnen nu ook al wat meer op te vallen. Een daarvan is toch wel de zangerige klanken uit de Koran die ons vijf keer per dag uit alle hoeken en gaten tegemoet komen. Het draagt zeker bij aan de sfeer, ik heb alleen om 5 uur ’s ochtends nog niet zoveel behoefte aan die sfeer.
Na nog een ochtendje waterpijpen aan het strand zijn we met de bus vertrokken naar het bedoeïenenkamp. Daar aangekomen “ingechecked” in onze tent en vervolgens op jeeptocht door de woestijn. Op een open jeep door het zand rossen was leuk, rotsformaties beklimmen was spannend, het kopje thee in de woestijntent was lekker maar het hoogtepunt was de adembenemende zonsondergang die ik vanaf een rots heb bekeken.
Na deze hoogtepunten hebben we authentiek lopende bandvoer gekregen in het tentenkamp en ons geërgerd aan de mensen van al die andere kansloze reisorganisaties die er ook waren. Nog een beetje authentiek gedanst aan het authentieke kampvuur onder begeleiding van authentieke muziek en toen naar bed op authentiek onmogelijke “bedden”, in mijn geval een flinterdun matje op 3 bierkratten. Welterusten.