Het koelde vannacht precies genoeg af om zeer behaaglijk in de slaapzak te slapen, het was ook koel genoeg voor flinke condensvorming maar dat kon de pret niet drukken. Met een een baquette met pindakaas stond ik tevreden in de zon te wachten tot de condens was weer verdampt was. Na het vervangen van de remblokjes achter vertrok ik om elf uur.
Via het strand en centrum van Biarritz probeerde ik de wederom onduidelijke fietspaden te volgen. Gelukkig liep het pad uiteindelijk langs een Lidl en een wasstraat en kon ik het Spaanse stof van de fiets afspoelen. Met alle stops en omwegen schoot ik weinig op maar ik heb geen haast en de zon schijnt.
Om een uur stop ik voor een gebakje dat zeer goed smaakte, om twee uur stopte ik voor een cappuccino die vooral teleurstelde. Tevens had ik toen net 25 kilometer gefietst maar daarna gravel en mul zand door de duinen. Op het asfalt dat volgde begon ik maar eens wat tempo te maken.
Het fietspad liep door het bos, was rustig en redelijk vlak, vergeleken met sommige routes zelfs saai te noemen maar het bevalt mij prima. Af en toe een beetje terug- en vooruitkijken ondertussen maar vooral zeer tevreden genieten. Tegen half zeven kom ik aan bij een camping waar ik na een douche en de tent opzetten een vermakelijk gesprek heb met de Australische buurman. Het campingrestaurant is dan al gesloten maar het Surf House in het dorp biedt uitkomst.
A demain
Wees de eerste om te reageren