Een ruimer ventilatieprotocol voorkwam het merendeel van de condensvorming wat mijn vertrek bespoedigde. Maar geen vertrek voor er pain au chocolat en pain raisin zijn gegeten en er een baguette in de tas zit voor onderweg. Dus zeer tevreden fiets ik voor half tien de al warme ochtendzon tegemoet.
De route volgt dezelfde weg als gisteren, en hoewel weinig divers is het lekker doortrappen en zijn het voorlopig de laatste kilometers langs de kust. Na twee stops om de baguette soldaat te maken nader ik Le Verdon sur mer waar als het goed is om kwart voor twee een veerboot over de monding van de Gironde naar Royan vaart.
Na de niet bestaande veerboot gisteren had ik nu extra onderzoek gedaan en deze veerboot lag klaar en voor vijf euro mocht ik mee naar de overkant. Een ontspannen boottochtje van ongeveer een half uur waarna ik even een stukje kon flaneren over de boulevard van Royan. Daar is ook nog een supermarkt die zowaar open is en ik even extra kan hydrateren.
Vanaf dan laat ik de kust achter mij en trek ik het monotone Franse binnenland in. Met de zon in de rug trekken de landerijen voorbij en nader ik mijn bestemming. Een kleine camping die bij aankomst grotendeels onder water blijkt te staan, ik mag op het droge speelveldje staan. Zodra duidelijk is waar ik allemaal al ben geweest komt zelfs de burgemeester nog langs. En er zijn crepes en brownies, koude cola en een warme douche.
A demain
Wees de eerste om te reageren