Dag 42

Na de lange rit van gisteren maximaliseer ik mijn verblijf in de studio tot de check out tijd van 11:00. Een uitgebreid ontbijt, de wekelijkse scheerbeurt en wat bagage herpakken. Als ik om 11:00 uur vertrek, heeft de navigatie wat synchronisatieproblemen dus volg eerst maar de route van gisteren terug naar de stad. 

Ik fiets wat rond op zoek naar een terras met een goed menu en een goede plek om de fiets te parkeren. Die vind ik uiteindelijk en blijf tot half twee zitten met een salade, patat en cappuccino toe. Ondertussen vloek ik op de niet synchroniserende navigatie-app en met de woorden van mijn vader in het achterhoofd: Tsja…die digitale routeplanners. Deze boomer is nog steeds heel blij met z’n papieren kaarten.

Via via ken ik dus iemand die uit Estland komt en de Estse gastvrijheid kent geen grenzen, ik heb al twee adressen om te overnachten in Tallinn en een tuin om morgen in te kamperen. Dat belooft veel goeds en ook de natuur schijnt er prachtig te zijn.

Om kwart over twee fiets ik Terminal 2 van de Eckerö line op en na het inchecken wacht ik een half uurtje voor ik de buik van het schip in fiets. Met fiets op slot ga ik naar het bovenste dek en vermaak mij met een boek en een dutje tijdens de twee uur durende overtocht. Nog steeds niet mijn favoriete vervoer maar beter dan de vorige overtocht. 

Bij aankomst in Tallinn werkt ondanks alle mogelijk resets de navigatie nog steeds niet naar behoren maar ik weet toch mijn slaapplaats te bereiken. Ik ben te gast bij een expert duurzame mobiliteit van het Estse transport departement, mooie match met de fiets. 

Omdat ik maar een nacht in Tallinn ben, ga ik naar de oude stad om mijn tijd cultureel verantwoord door te brengen. Omdat ik morgen weer ga fietsen, eindig ik wel bij een Italiaan voor een flink bord pasta van matige kwaliteit. Maar ja, had ik maar voor Ests moeten gaan.

Na nog een ronde door de stad wandel ik rustig weer terug om na leuke gesprekken zoals gebruikelijk zeer tevreden te gaan slapen. 

Tot morgen