Dag 70

De wekker ging om kwart voor zeven en ik schrok wakker. Het oorspronkelijke plan om het weer voor te zijn stel ik bij wanneer ik de weerapps bekijk. Ik overweeg om een nacht bij te boeken en zo komen er nog wat opties voorbij. 

Na het ontbijten besluit ik toch maar weer te gaan fietsen. Onderweg naar buiten spreekt een andere fietsende hotelgast mij aan, hij had mijn fiets al gezien en mijn instagram en was erg te spreken over beide.

Eenmaal buiten schijnt de zon nog en ik doe mijn stemming goed met koffie en appeltaart. Mijn route loopt langs kamp Auschwitz en door een omleiding ook langs kamp Birkenau. De grootte van het kamp, de toegang, het eindeloze prikkeldraad, de barakken en de historie maken dat ik vanaf dan even niks meer te denken heb.

Zoals gisteren al besloten, kom ik een keer terug met de tijd en de gepaste aandacht voor deze plaats. 

Dan een mooi fietspad en de eerste regen en de bekende wind op de kop. Maar volgens de voorspellingen volgen hierna betere tijden. Met die gedachte, voldoende eten en goede muziek blijf ik doortrappen. 

Ondanks dat ik de laatste dagen niet in de beste stemming was, is het natuurlijk allemaal een keuze. Ik had ook een trein of bus kunnen pakken of een goedkope accommodatie voor een week kunnen boeken. Maar een dag in de regen met wind tegen op de fiets, verkies ik nog steeds boven PowerPoint en meetings.

Sinds de Russische grens bij Narva ben ik grofweg alleen maar in zuidwestelijke richting onderweg. Hierdoor kwam ik telkens dichterbij huis, vanaf nu ga ik weer richting het oosten en dat voelt toch avontuurlijker. En het bevalt nog veel te goed om richting huis te gaan. 

De grensovergang naar Tsjechië heb ik gemist vanwege het landweggetje dat ik volgde. Maar de bebouwing en omgeving doen gelijk anders aan, andere bouwstijl en andere kleuren. Ik neem het allemaal op onderweg naar Ostrava waar ik een hotel in het centrum heb geboekt.

Het centrum is een mooie mix van geschiedenis, moderne bouwwerken en veel kunst. De gekozen Italiaan is een schande voor elke pasta bakker maar ja, het is brandstof. Met de nieuwe ereader plof ik tevreden op bed.

Tot morgen.